Onlangs werd ik geïnterviewd door het Nieuwsblad over wat ik doe.

Lees hier met plezier het volledige artikel:

Rust in ons hoofd en ons goed voelen in ons vel. Door corona zijn deze verlangens voor veel mensen nog acuter te geworden. Dit merkte ook diëtiste Evy Vaes. “Mensen zijn druk bezet, zijn gespannen, hebben veel stress”, vertelt ze. “Veel mensen lopen tegen burn out aan, dat is zeker het geval voor heel veel zorgkundigen van wie het leven sinds de coronacrisis onder grote druk is komen te staan.” Een situatie waarin zij zich heel goed kan herkennen. “Een tijdje geleden ging ook ik door een moeilijke periode”, bekent ze. “Ik wilde me weer goed in mijn vel voelen en besliste om beter naar mijn lichaam te luisteren. Want ook ik had veel te veel hooi op mijn vork genomen.”

Ze besliste zich erin te verdiepen en kwam in haar zoektocht uit bij ‘intuïtief eten’. “Doorheen mijn studie van dit begrip begreep ik dat mensen, en dan vooral vrouwen, vaak verkeerd omgaan met eten”, gaat ze verder. “Ze focussen zich op wat ze allemaal eten, ze focussen zich op dat gewicht als resultaat, op die coronakilo’s om zich dan nog meer stress te bezorgen. Want ze doen het verkeerd, ze komen bij of vermageren niet. Dat geeft alleen maar meer druk in je hoofd. Terwijl de focus vooral zou moeten liggen op “waarom eet ik” nu en “hoe ga ik om met eten” en dat aanpakken. Dit door eigenlijk alleen maar goed naar hun lichaam te luisteren.”

Je lichaam - juist - leren lezen, begrijpen en aanvoelen, dat is volgens anti-diëtiste Evy Vaes, zoals ze zichzelf sinds kort noemt, cruciaal om je niet alleen beter in je vel maar ook beter in je hoofd te voelen. “Een stukje chocolade eten is op zich niet slecht”, gaat ze verder. “Er bestaat geen slecht of goed eten. Je kan jezelf de toestemming geven om een stukje chocolade te eten, zonder dat je je moet volproppen.” Want dat volproppen, dat is een noodzakelijk gevolg van de situatie waarin je jezelf bepaalde zaken obstinaat wil ontzeggen, aldus Vaes. “Opnieuw genieten van voedsel, wat het ook is”, dat is belangrijk volgens Vaes. “Gun jezelf maar eens een lekkere moelleux, zonder schuldgevoel achteraf. Want schuldgevoelens zorgen er juist voor dat je brein die ongezonde dingen gaat zien als een straf. Je ziet het als verboden en daarom wil je er dus nog meer van vreten. Terwijl eten juist leuk moet zijn en blijven en energie zou moeten geven.”.

Daarom stelt ze haar cliënten tijdens het traject dat ze met hen doorloopt steeds de vraag of ze echt honger hebben naar dat voedsel, of dat het lichaam misschien eerder dorst heeft, of dat het beweging nodig heeft. “Bewust en ontspannen omgaan met voedsel zorgt voor zoveel rust in je hoofd”, besluit ze. “En als je dan als extra ook een paar kilo zou afvallen is dat mooi meegenomen, maar zeker geen doel op zich. Wel het herstellen van je relatie met eten en jezelf.”